Nie powiem ci, tylko się domyśl

Nie powiem Ci, tylko się domyśl sugeruje pewną grę psychologiczną, gdzie osoba nie ujawnia bezpośrednio swoich myśli, uczuć lub intencji, pozostawiając przestrzeń dla drugiej osoby do dedukcji lub domysłów. To może być element komunikacji niejednoznacznej lub manipulacyjnej, często stosowanej w relacjach międzyludzkich lub sytuacjach, gdzie istnieje potrzeba tajemniczości. Ta forma komunikacji może budować napięcie lub prowokować zaintrygowanie.

W domu z problemem uzależnienia mogą występować różne patologiczne gry psychologiczne, które zazwyczaj wynikają z dynamiki uzależnienia. Kilka przykładów to:

1. Zawody w ukrywaniu: Członkowie rodziny, zwłaszcza dzieci, mogą angażować się w grę, gdzie próbują ukryć problem uzależnienia przed światem zewnętrznym, aby chronić wizerunek rodziny.

2. Manipulacja emocjonalna: Osoba uzależniona może stosować manipulację emocjonalną, wykorzystując poczucie winy, strachu czy wstydu, aby uzyskać wsparcie lub uniknąć konsekwencji swojego uzależnienia.

3. Zrzucanie winy: Członkowie rodziny mogą być zaangażowani w grę, w której każdy zrzeka się odpowiedzialności za problem uzależnienia, co utrudnia rozwiązanie problemu.

4. Negocjacje i obietnice: Osoba uzależniona może próbować negocjować lub składać obietnice co do poprawy sytuacji, ale te deklaracje mogą być często nietrwałe, prowadząc do cyklu rozczarowań.

5. Kontrola informacji: W rodzinie z uzależnieniem może występować gra polegająca na kontrolowaniu informacji dotyczących uzależnienia, co utrudnia innym zrozumienie pełnego zakresu problemu.

Oczywiście, można wymienić jeszcze kilka innych patologicznych gier psychologicznych, które mogą występować w rodzinie dotkniętej uzależnieniem:

6. Bagatelizacja: Członkowie rodziny mogą bagatelizować poważność problemu uzależnienia, minimalizując jego wpływ na życie codzienne. To może być rodzaj obrony przed trudnymi emocjami.

7. Izolacja: Osoba uzależniona lub jej bliscy mogą stosować grę izolacji, starając się utrzymać problem w tajemnicy przed światem zewnętrznym, co utrudnia innym zaoferowanie wsparcia.

8. Szantaż emocjonalny: Osoba uzależniona może stosować szantaż emocjonalny, grożąc konsekwencjami lub manipulując uczuciami innych, aby uzyskać wsparcie lub zabezpieczyć dostęp do substancji.

9. Rola ofiary: Członkowie rodziny mogą przyjąć rolę ofiary, czując się bezradnymi wobec uzależnienia i oczekując, że inni będą dla nich rozwiązaniem problemu.

10. Samowspółczucie: Osoba uzależniona może używać swojego uzależnienia jako środka do uzyskiwania współczucia od innych, co może prowadzić do perpetuowania problemu.

Te gry psychologiczne mogą utrudniać otwartą komunikację, współpracę i skuteczne radzenie sobie z uzależnieniem. Warto zauważyć, że każda rodzina jest unikalna, a dynamika uzależnienia może przybierać różne formy. Profesjonalna pomoc terapeutyczna często jest kluczowa w rozwiązaniu tych trudności.

Wszystkie te mechanizmy mogą prowadzić do niewłaściwych wzorców komunikacji i trudności w rozwiązaniu różnorakuch problemów. W przypadku uzależnień zazwyczaj zaleca się terapię rodzinna jako część procesu leczenia.

więcej

XII Konferencja Coachingu

Mamy przyjemność zaprosić Was na dwunastą edycję Konferencji Coachingu dla osób, które m.in. chcą poznać najnowsze trendy w business coachingu czy otrzymać wskazówki, jak rozwijać siebie i swoją markę na rynku. Wydarzenie odbywa się online i jest bezpłatne. W tym roku tematem przewodnim jest COACH W BIZNESIE. Prelegenci przygotowali inspirujące wystąpienia.:
Agenda: https://www.facebook.com/events/909714310717594/?ref=newsfeed
Zapisy: https://bit.ly/3Q2GUcE

więcej

Business Coaching w agendzie

Mamy przyjemność zaprosić na Wydarzenie organizowane przez SGH, które odbywa się online i jest bezpłatne. W tym roku tematem Konferencji Coachingu jest Coach w Biznesie. Prelegenci przygotowali inspirujące wystąpienia.

więcej

Epidemia samotności

Epidemia samotności to poważny problem, zwłaszcza w społeczeństwach, gdzie coraz więcej osób doświadcza izolacji społecznej. Oto kilka sugestii, jak sobie radzić z uczuciem samotności:

1. Znajdź wspólnotę: Dołącz do grup zainteresowań, klubów czy organizacji społecznych. To może być zarówno lokalna grupa, jak i społeczność online, gdzie znajdziesz ludzi o podobnych zainteresowaniach.
2. Buduj relacje: Staraj się być otwarty na nowe znajomości i inicjuj kontakty z ludźmi wokół siebie. To wymaga czasu, ale regularny kontakt z innymi może pomóc w budowaniu trwałych relacji.
3. Zaplanuj aktywności: Ustal regularny harmonogram działań, które uwzględniają spotkania z przyjaciółmi, rodziną czy uczestnictwo w wydarzeniach społecznych. To może pomóc w zapobieganiu uczuciu izolacji.
4. Rozwijaj zainteresowania: Znajdź pasje i zainteresowania, które sprawiają ci radość. To może być hobby, sport, sztuka czy działalność wolontariacka. Dzięki nim łatwiej będzie nawiązać kontakty z innymi osobami.
5. Poszukaj wsparcia: Jeśli czujesz się samotny, warto skorzystać z pomocy psychologa lub terapeuty. Terapia może pomóc w zrozumieniu przyczyn samotności i opracowaniu strategii radzenia sobie z nią.
6. Bądź aktywny online: Internet oferuje wiele możliwości nawiązywania kontaktów. Możesz dołączyć do społeczności online związanych z twoimi zainteresowaniami, uczestniczyć w dyskusjach, a nawet znaleźć grupy wsparcia.
7. Dbaj o zdrowie psychiczne: Utrzymuj zdrowy styl życia, dbając zarówno o aspekty fizyczne, jak i psychiczne. Regularna aktywność fizyczna, zdrowa dieta i odpowiedni sen mogą wpływać pozytywnie na samopoczucie.
8. Podtrzymuj relacje z rodziną: Jeśli to możliwe, utrzymuj bliskie relacje z członkami rodziny. Rodzina może stanowić ważne wsparcie emocjonalne w trudnych chwilach.

Pamiętaj, że każdy człowiek jest inny, więc podejścia do radzenia sobie z samotnością mogą się różnić. Ważne jest, aby znaleźć strategie, które najlepiej pasują do twojej sytuacji i osobowości. Jeśli problem z samotnością jest poważny, zawsze warto skonsultować się z profesjonalistą.

Czasem brak jednej osoby sprawia, że świat zdaje się wyludniony. Alphonse de Lamartine

Znalezienie przyjaciół może być wyzwaniem, ale istnieje wiele sposobów, aby nawiązać nowe znajomości i zbudować trwałe relacje. Jedna rada? Bądź autentyczny. Nie udawaj kogoś, kim nie jesteś. Bądź autentyczny, a ludzie, którzy docenią twoją prawdziwą osobowość, będą bardziej skłonni do nawiązania z tobą głębszych relacji. Nie zrażaj się, jeśli nie od razu znajdziesz idealnych przyjaciół. Staraj się być otwarty na różne możliwości i pozwól, aby przyjaźnie kształtowały się naturalnie.

Zdjęcie dodane przez Cottonbro Studio z www.pexels.com

więcej

Święta? Nie zawsze i nie dla każdego

Pogodzenie różnych religii w organizacji to ważne wyzwanie, ale możliwe do osiągnięcia poprzez przyjęcie otwartej i szanującej postawy. Oto kilka sugestii:

1. Polityka równego traktowania: Zapewnij, że wszystkie osoby są traktowane z szacunkiem i uczciwością, niezależnie od ich przekonań religijnych. Upewnij się, że Twoja firma ma jasne zasady antydyskryminacyjne i promuje różnorodność.
2. Elastyczność w dni wolne: Umożliw pracownikom korzystanie z dni wolnych związanych z ich ważnymi świętami religijnymi. To może obejmować elastyczne godziny pracy, dni urlopowe lub inne opcje dostosowane do potrzeb pracowników.
3. Wzajemne zrozumienie: Organizuj warsztaty lub spotkania, na których pracownicy mogą dzielić się informacjami na temat swoich tradycji religijnych. Wspieraj budowanie wzajemnego zrozumienia i szacunku poprzez edukację.
4. Jeśli to możliwe, dostarcz pracownikom przestrzeń, w której mogą praktykować swoją religię, na przykład miejsce do modlitwy.
5. Respektowanie różnic: Podkreśl znaczenie poszanowania różnic i indywidualności. Wspieraj atmosferę, w której każdy może czuć się akceptowany i doceniany bez względu na swoje przekonania.
6. Konsultacje z pracownikami: Zachęcaj do otwartej komunikacji i konsultacji z pracownikami w sprawach związanych z różnicami religijnymi. Pozwól im wyrazić swoje potrzeby i sugestie dotyczące dostosowań.

Pamiętaj, że kluczem jest otwarta komunikacja i gotowość do dostosowywania się do różnorodnych potrzeb pracowników. Dążenie do stworzenia inkluzywnej kultury pracy przyczyni się do zbudowania pozytywnego środowiska dla wszystkich pracowników.

Zdjęcie Naim Benjelloun z www.pexels.com

więcej

7 zasad jak ulepszać umiejętność rozmawiania z innymi

1. Słuchaj uważnie: Skoncentruj się na rozmówcy, starając się zrozumieć jego perspektywę. Unikaj przerywania i bądź gotów wysłuchać, zanim odpowiesz.
1. Słuchaj aktywnie: Skoncentruj się na tym, co mówi rozmówca, unikając rozpraszaczy i skupiając uwagę na słowach, intonacji i gestach. Unikaj przerywania i poświęć mu pełną uwagę. 
2. Unikaj ocen: Zanim zaczniesz oceniać czyjeś poglądy, staraj się zrozumieć, dlaczego rozmówca ma takie zdanie. Może mieć inne doświadczenia, wartości lub informacje, które wpływają na jego punkt widzenia. 
3. Unikaj przerywania: Pozwól rozmówcy dokończyć myśl przed przejściem do swojej odpowiedzi. To umożliwia pełne wyrażenie jego opinii. 
2. Buduj empatię: Zrozumienie i współodczuwanie uczuć innych pomaga w nawiązywaniu głębszych relacji. Wykazuj zainteresowanie i okazuj zrozumienie dla emocji rozmówcy.
1. Tworzenie więzi: Rozumienie i współodczuwanie emocji rozmówcy umożliwia tworzenie silniejszych więzi emocjonalnych. Kiedy wykazujemy zainteresowanie i empatię, druga osoba czuje się zauważona i doceniona. 
2. Budowanie zaufania: Okazywanie zrozumienia dla uczuć drugiej osoby buduje zaufanie. To daje sygnał, że jesteśmy gotowi zrozumieć jej perspektywę, nawet jeśli nie zgadzamy się co do wszystkiego. Zaufanie jest fundamentem trwałych relacji. 
3.  Emocje są kluczowym elementem komunikacji. Kiedy wykazujemy zrozumienie dla uczuć rozmówcy, ułatwiamy komunikację, ponieważ druga osoba czuje się bardziej komfortowo dzieleniem się swoimi myślami i emocjami. 
4. Lepsze radzenie sobie w trudnych sytuacjach: W trudnych sytuacjach życiowych czy problemach emocjonalnych, wyrażenie zrozumienia i współczucia może znacząco pomóc w procesie radzenia sobie z trudnościami. Wspieranie rozmówcy w trudnych chwilach wzmacnia relacje. 
5. Wzmacnianie pozytywnych doświadczeń: Zrozumienie i współodczuwanie nie dotyczą tylko trudnych sytuacji. Również w przypadku pozytywnych wydarzeń czy sukcesów, wyrażenie radości i zrozumienia pomaga w dzieleniu się pozytywnymi doświadczeniami i wzmacnianiu pozytywnych emocji. 
6. Podnoszenie samooceny rozmówcy: Okazanie zrozumienia dla emocji rozmówcy może przyczynić się do podniesienia jego samooceny. Czucie, że ktoś nas słucha i rozumie, wzmacnia poczucie własnej wartości.
3. Otwórz się na różnice: Akceptuj różnice poglądów i doświadczeń. Staraj się unikać uprzedzeń i otwarcie eksploruj perspektywy innych osób.
1. Akceptacja różnic zaczyna się od otwartego dialogu. Ważne jest, aby stworzyć przestrzeń, w której ludzie mogą swobodnie wyrażać swoje poglądy, a inni są gotowi ich wysłuchać. Dialog umożliwia wymianę myśli i poglądów, co może prowadzić do głębszego zrozumienia. 
2. Unikanie uprzedzeń: Kluczowym elementem akceptacji różnic jest unikanie uprzedzeń. Uprzedzenia mogą zakłócać nasze zdolności do obiektywnego zrozumienia innych ludzi i prowadzić do stereotypów. Świadomość własnych uprzedzeń i gotowość do ich przezwyciężania sprzyjają lepszemu porozumieniu. 
3. Eksplorowanie perspektyw: Akceptacja różnic wiąże się z chęcią eksplorowania perspektyw innych osób. Warto zastanawiać się, dlaczego ktoś ma dane przekonania czy doświadczenia. Poszukiwanie wspólnych punktów zrozumienia pomaga budować mosty między różnymi światopoglądami. 
4. Tolerancja i szacunek: Akceptacja różnic nie oznacza konieczności zgadzania się z każdym punktem widzenia. Jednak oznacza szacunek dla prawa innych do posiadania swoich przekonań. Tolerancja wobec różnic sprawia, że społeczeństwo staje się bardziej zróżnicowane i dynamiczne. 
5. Poszukiwanie wspólnego: Pomocne jest koncentrowanie się na wspólnych celach i wartościach, które łączą ludzi, pomimo różnic światopoglądowych. Identyfikowanie obszarów wspólnego zainteresowania może pomóc w budowaniu więzi społecznych i promowaniu współpracy. 
6. Edukacja i świadomość: Akceptacja różnic wymaga także edukacji i podnoszenia świadomości. Poznanie różnorodności kulturowej, religijnej czy światopoglądowej przyczynia się do zrozumienia, że różnice te są naturalne i mogą być źródłem bogactwa społecznego.
4. Bądź jasny i zwięzły: Wyrażaj swoje myśli w sposób klarowny i zrozumiały. Unikaj zbędnych informacji, aby utrzymać uwagę rozmówcy.
1. Skup się na istocie: Rozpocznij od przedstawienia głównej myśli. Unikaj zbędnego wprowadzania wstępu i przejdź od razu do sedna sprawy. Kiedy rozmówca od razu zrozumie, o co chodzi, zwiększa to szanse na zainteresowanie. 
2. Unikaj zbędnych detali: Nie zasypuj rozmówcy nadmiarem szczegółów. Skup się na kluczowych informacjach i wybieraj te, które są istotne dla przekazu. Nadmiar szczegółów może rozproszyć uwagę i utrudnić zrozumienie. 
3. Używaj jasnego i prostego języka: Unikaj skomplikowanych zwrotów czy specjalistycznego żargonu, chyba że jest to konieczne. Używaj prostego i zrozumiałego języka, dostosowując go do poziomu znajomości tematu przez rozmówcę. 
4. Organizuj myśli logicznie: Uporządkuj swoje myśli i przedstawiaj je w logiczny sposób. Rozważ użycie punktów, list czy schematów, aby ułatwić zrozumienie struktury twojego przekazu. 
5. Dbaj o klarowność: Staraj się mówić powoli i z wyraźnym akcentem. Unikaj zbyt szybkiego tempa, które może sprawić, że rozmówca przegapi istotne informacje. 
6. Stosuj konkretne przykłady: Podawanie konkretnych przykładów może pomóc w zilustrowaniu twoich myśli i uczynieniu przekazu bardziej przystępnym. Przykłady są często bardziej pamiętane niż ogólne stwierdzenia. 
7. Regularnie sprawdzaj, czy rozmówca nadal śledzi twoje wypowiedzi. Możesz to robić poprzez zadawanie pytań, prośby o reakcje lub używanie sygnałów niewerbalnych. 
8. Dopasowuj się do odbiorcy: Znajomość swojego odbiorcy jest kluczowa. Dostosuj sposób komunikacji do poziomu wiedzy, doświadczenia i oczekiwań rozmówcy. 
9. Unikaj rozpraszaczy: Skoncentruj się na przekazie, unikając zbędnych rozpraszaczy. Wprowadzanie zbędnych informacji czy odchodzenie od tematu może sprawić, że rozmówca straci zainteresowanie. 
10. Bądź elastyczny: Jeśli rozmówca wydaje się niezrozumieć, bądź gotów dostosować swoje wyjaśnienia. To, co dla ciebie jest jasne, może wymagać innego sposobu przedstawienia dla innych.
5. Zadawaj pytania: Aktywnie angażuj się w rozmowę, zadając pytania, które pobudzą dialog. To pomoże budować więź i pokazuje zainteresowanie drugą osobą.
1. Wykazuj zainteresowanie: Aktywne zaangażowanie w rozmowę poprzez pytania to sposób na wyrażenie autentycznego zainteresowania drugą osobą. Pokazuje, że chcesz dowiedzieć się więcej o jej myślach, doświadczeniach i poglądach. 
2. Wspieraj otwarty dialog: Stawianie pytań zachęca do otwartej wymiany myśli. Tworzy przestrzeń, w której rozmówca czuje się swobodnie wyrażać swoje opinie, co sprzyja głębszemu zrozumieniu i budowaniu więzi. 
3. Kop głębiej: Pytania umożliwiają pogłębianie rozmowy, skupianie się na konkretnych tematach i odkrywanie bardziej szczegółowych informacji. To prowadzi do bardziej kompleksowego zrozumienia perspektywy rozmówcy.
6. Unikaj krytyki bez konstruktywnego feedbacku: Jeśli masz uwagi, wyrażaj je w sposób konstruktywny, unikając atakowania drugiej osoby. Podkreślaj pozytywne aspekty i sugeruj ewentualne poprawki. W praktyce oznacza to, że jeśli masz uwagi lub krytykę dotyczącą czyjejś pracy, postępowania czy pomysłów, warto przedstawić je w taki sposób, aby były konstruktywne i pomocne dla rozwoju danej osoby lub sytuacji.
7. Rozwijaj umiejętności komunikacyjne: Pracuj nad swoimi umiejętnościami komunikacyjnymi poprzez czytanie, praktykę i zdobywanie doświadczenia. Nieustanne doskonalenie umiejętności przyniesie lepsze rezultaty w rozmowach z innymi.

Wyświetl ten post na Instagramie

Post udostępniony przez Coach's Workshop (@coachsworkshop.press)

więcej

Przywództwo służebne czy zarządzanie służebne?

Przywództwo służebne i zarządzanie służebne to dwa różne podejścia do roli lidera w organizacji, choć obie koncepcje zakładają skupienie na służbie i wspieraniu innych. Oto krótka charakteryzacja obu podejść:

Przywództwo Służebne:

• Skupia się na rozwijaniu i wspieraniu innych, kładąc nacisk na empatię, pokorę i skromność.
• Lider służebny jest głęboko zaangażowany w dobro swoich podwładnych, stawiając ich potrzeby i sukces na pierwszym miejscu.
• Akcentuje rozwój osobisty i profesjonalny innych, dążąc do budowania silnych relacji opartych na zaufaniu i wzajemnym szacunku.

Zarządzanie Służebne:

• W tym przypadku, pojęcie służby jest bardziej związane z podejściem do zarządzania, gdzie lider traktuje swoją rolę jako służbę wobec organizacji, klientów, pracowników, czy interesariuszy.
• Zarządzanie służebne może obejmować zarządzanie zasobami, procesami, efektywnością i innymi aspektami operacyjnymi organizacji.
• W tym kontekście, lider może nadal być zaangażowany w rozwój pracowników, ale w większym stopniu zorientowany na cele organizacji, skuteczność operacyjną i osiąganie wyników.

W praktyce, oba te podejścia mogą się wzajemnie przenikać. Na przykład, liderzy, którzy praktykują przywództwo służebne, mogą również być skutecznymi menedżerami służebnymi, dbając o efektywność operacyjną i strategiczne cele organizacji.

Warto również zauważyć, że w zależności od kontekstu i typu organizacji, różne elementy przywództwa i zarządzania służebnego mogą być bardziej lub mniej akcentowane. Ostateczny wybór między przywództwem służebnym a zarządzaniem służebnym będzie zależał od wartości organizacji, jej celów i kultury pracy. W praktyce, wielu liderów łączy elementy obu podejść, aby skutecznie zarządzać i jednocześnie wspierać rozwój swoich zespołów

więcej