Jeszcze niedawno „delegowanie” uchodziło za złoty standard nowoczesnego zarządzania. Szef, który potrafił podzielić się obowiązkami i zaufaniem, był wzorem menedżerskiej dojrzałości. W kulturze korporacyjnej delegowanie jawiło się jako dowód na to, że hierarchia potrafi być elastyczna. Tyle że to wciąż hierarchia. Władza pozostaje na górze, a jej cząstki są rozdawane według uznania.
Dziś, w świecie organizacji progresywnych, ta logika coraz częściej bywa kwestionowana. Prekursorzy nowego podejścia do zarządzania – od Frederica Laloux po praktyków modeli turkusowych i samoorganizacyjnych – pokazują, że delegowanie to jedynie krok przejściowy. Bo skoro decyzja rodzi się „gdzieś wyżej”, a dopiero potem jest przekazywana w dół, to czy naprawdę możemy mówić o partnerstwie i autonomii?
Tu na scenę wkracza decentralizacja. Nie jest ona kolejną techniką menedżerską, ale zmianą paradygmatu. Decyzje nie są już udzielane ani odbierane – one powstają tam, gdzie są potrzebne, blisko problemu i ludzi, którzy mają kompetencje, by je rozwiązać. Nie ma więc mowy o „przekazywaniu” władzy, bo nie istnieje już centralny punkt, który mógłby ją sobie przypisywać.
Różnica wydaje się semantyczna, ale ma dalekosiężne skutki. Delegowanie wciąż utrzymuje kulturę kontroli, nawet jeśli w bardziej miękkiej formie. Decentralizacja natomiast zmienia logikę działania: buduje zaufanie, pozwala na samoorganizację i sprawia, że organizacja staje się żywym systemem, a nie maszyną z centralnym sterownikiem.
https://www.linkedin.com/events/decentralizacjawpraktyce-interi7379508361643405312/theater/
Można by to podsumować jednym zdaniem: delegowanie jest wynalazkiem hierarchii, decentralizacja – owocem dojrzałości organizacji.
Bliskie nam, Turkusowe Śniadania (Turkusowe Organizacje w praktyce) – zapraszają na spotkanie online 10 października w godz. 9:00-10:30, podczas którego odkryjemy, dlaczego w organizacjach naprawdę progresywnych decentralizacja sprawia, że delegowanie staje się zbędne, jak wygląda życie firm rezygnujących z hierarchii poleceń na rzecz kultury odpowiedzialności oraz w jaki sposób systemy samoorganizacyjne zmieniają codzienność pracy.
0 Komentarze
Wskaż błąd lub skomentuj