O zespołach, w których Ty sam chciałbyś wzrastać cz. 1.

Za każdym razem, gdy ludzkość przechodziła na nowy poziom świadomości, osiągała nowe rozwiązania w zakresie zarządzania i współpracy. W przełomowej książce Pracować inaczej F. Laloux najdoskonalsze rozwiązania w tej materii określa kolorem turkusowym. Na zarządzanie turkusowe składa się samozarządzanie, pełnia oraz szukanie ewolucyjnego celu organizacji, który zastępuje próby przewidywania i kontrolowania przyszłości. 

Głęboko w środku czujemy, że 'turkusować' się trzeba. Pragniemy miejsc pracy tchnących prostotą, a jednak zindywidualizowanych, domowych i wolnych; pełnych autentyczności i szczerości, szacunku, radości, wspólnoty, transparentności, pasji i celowości. Co zatem współczesne zarządzanie ma do zaproponowania? Po kolei.

Wyświetl ten post na Instagramie

Post udostępniony przez Coach's Workshop (@coachsworkshop.press)

Na początku był chaos. Jeśli społeczność chwilowo przestawała się mordować, powstawały konstrukty zarządzania takie jak przywódca, lider, zespół, organizacja, jakość, kultura, klimat, system, sieć itd. Jeśli społeczność utrzymywała kontakty handlowe i wszelakie inne − powstawały niezwykłe artefakty ludzkiej pomysłowości takie jak Stonehenge. Jak społeczność się izolowała, wracając na Wyspy Brytyjskie − działo się coś wręcz odwrotnego. Dowodzi tego sytuacja, którą zastali Rzymianie – nagich Brytów! Ale przewińmy o kilka tysięcy lat...

W wiekach XIII i XIV pojawiły się pierwsze sieci 'współpracy' w północnej Europie znane jako gildie. Zrzeszały one rzemieślników i kupców jednej lub kilku związanych ze sobą profesji. 

Nie były to jednak organizacje spłaszczone, przyjazne i 'czułe'. Wręcz na odwrót, były niezwykle hierarchicznym ciałem. W tej strukturze, członkowie cechu byli podzieleni na mistrzów, czeladników i uczniów. Mistrz był uznanym rzemieślnikiem, który przyjmował uczniów, którzy kwaterowali się u rodziny mistrza. Praktykanci otrzymywali od mistrza żywność, odzież, schronienie i edukację, a w zamian pracowali dla niego za darmo. Czeladnik mógł pracować dla tego czy innego mistrza i otrzymywał za pracę pensję. Ten, który mógłby udowodnić swoje kompetencje, awansował w gildii do rangi mistrza, po czym mógł założyć własny warsztat oraz zatrudniać i szkolić uczniów. Czy takie praktyki odeszły w niepamięć? Sprawdźmy to w kopalni węgla kamiennego lub typowej szkole. Zmieniło się coś?

Na przełomie XVII i XVIII w. powstawały manufaktury, protofabryki. Podczas gdy cechą charakterystyczną epoki rolniczej była niewielka skala i rozmiar oraz manualność wyrobów i usług, w gospodarce przemysłowej głównym czynnikiem była technologia. 

Świat XIX w. stawał się miejscem coraz większej autonomii poszukiwań intelektualnych. Wiek był niezwykle płodnym okresem myśli. Idee ewolucji, postępu, wolności, walki o byt, ludzkiej kontroli zostały w tym czasie wynalezione lub zasadniczo rozwinięte. Szkoły filozofii rywalizowały ze sobą − pragmatyzm przeciw idealizmowi, pozytywizm przeciw irracjonalizmowi, marksizm przeciw liberalizmowi. Idee Darwina dostarczyły środowiska dla amerykańskiego pragmatyzmu − podbudowy teoretycznej do walki o byt.

W XX w. nastąpiła masowa transformacja porządku światowego. Do tego rozwój technologii transportowych i komunikacyjnych, wzrost liczby ludności na świecie. Ludzie są bardziej zrzeszeni (czy zjednoczeni?) niż kiedykolwiek w historii ludzkości, czego przykładem jest ustanowienie prawa międzynarodowego, pomocy międzynarodowej czy Organizacji Narodów Zjednoczonych. To jednak wiek wojny, ponieważ nowe wynalazki, takie jak czołgi, broń chemiczna i samoloty, zmechanizowały pole walki. Potem badania naukowe, rozwój inżynierii − w dużej mierze motywowane wyścigiem zbrojeń w okresie zimnej wojny − doprowadziły do ​​zmian w codziennym życiu. Obecnie końcówkę XX w. i początek XXI w. coraz częściej postrzega się jako 'epokę wiedzy', w dużej mierze ze względu na dużą liczbę technologii informacyjnych, które mają na celu zapewnić szybszy i łatwiejszy dostęp do różnorodnych form danych, informacji i wiedzy. Mamy 2023 r. a ponad 2 miliardy ludzi na całym świecie żyje dziś pod dyktaturą.

F. Laloux pyta zatem: „czy jesteśmy w stanie stworzyć organizacje wolne od patologii, polityki, stresu, wypalenia zawodowego? Wolne od bycia na górze i harowania na dole? Czy możemy stworzyć organizacje z 'duszą', gdzie będzie się szanować talenty?” Jest to możliwe? Czy za horyzontem jest coś innego, lepszego?” Autor postanowił poszukać odpowiedzi. Za pomocą kolorów ukazał zmieniającą się świadomość jednostek i organizacji. W kolejnej części syntetycznie przybliżę na czym polega ten model kolorowego zarządzania. C.d.n.

Tematyka: temat z okładki, turkusowe zarządzanie